Lang leve de Keizer

We lezen overal dat we in het kader van klimaatadaptatie en het vastleggen van Co2 heel veel bomen moeten planten. En allerlei instanties duikelen over elkaar heen met de meest wilde plannen. Staatsbosbeheer claimde in 2016 dat het mogelijk zou moeten zijn om zo’n 100.000 hectare aan te planten. Persberichtmarketing noem ik dat. Zo’n op zich sympathiek plan wordt met een glimmend persbericht de wereld in gestuurd en vervolgens… gebeurt er helemaal niets. Het persbericht wordt braaf door iedereen opgepikt. Misschien zelfs wel door dit vakblad, maar de schop in de grond? Ho maar. Het afgelopen jaar kwamen er zelfs cijfers op de markt dat het aandeel bos zelfs is afgenomen.

Inmiddels begint het bewustzijn te groeien dat Nederland onmogelijk de voorraadschuur van de wereld kan zijn

Blijft natuurlijk de essentie om bomen te planten. Natuur en biodiversiteit kunnen sowieso wel een injectie gebruiken in Nederland, want de landbouw kreeg tot recent behoorlijk vrij spel. Natuurlijk is landbouw belangrijk, maar wel in evenwicht met de natuur en biodiversiteit. Inmiddels begint het bewustzijn te groeien dat Nederland onmogelijk de voorraadschuur van de wereld kan zijn, en dat we moeten oppassen dat de concurrentiestrijd tussen landbouw en natuur niet slecht gaat uitpakken voor ons kleine land.

De landbouwsector, met name de intensieve veeteeltsector zal moeten krimpen omwille van de hele stikstofproblematiek. Het is maatschappelijk onhoudbaar om andere sectoren blijvend de stikstofuitstoot te laten compenseren! Maar laten we eens out-of-the box denken. Waarom lossen we niet het ene maatschappelijk probleem op met het andere. Kijk eens naar de impact van de oude provinciale wegen. Hier vallen jaarlijks veel verkeersslachtoffers.

Zowel de wegen als de bomenstructuur rondom die wegen zijn een cadeautje van de oude Franse keizer Napoleon. Hij liet meer dan tweehonderd jaar geleden zijn legertroepen graag onder de schaduw van bomen en over degelijke wegen naar de slagvelden marcheren. Niet alleen door Napoleons veldslagen waren er miljoenen doden te betreuren; doordat de wegen te smal zijn en de bomen te dicht op de weg staan blijven we doden betreuren. Het gevolg van deze gevaarzetting is allerlei plannen om bomen langs provinciale wegen weg te halen, maar daar zijn dan weer een heleboel burgers faliekant op tegen.

Zowel de wegen als de bomenstructuur rondom die wegen zijn een cadeautje van de oude Franse keizer Napoleon

Combineer die vraagstukken nu eens met elkaar. Wat is dé oplossing voor meer bomen, meer natuur, minder stikstofuitstoot en minder verkeersongelukken? Koop gewoon de grond op van boeren die vertrekken en plant bomen op deze oude landbouwgronden! De oude provinciale wegen kunnen veilig worden gemaakt door ze om te vormen tot ruime vierbaanswegen. En langs die verbrede wegen kan men, op veilige afstand, natuur creëren en stroken bos aanplanten. Onze groene vrienden nemen stikstof op en bieden daarmee een oplossing voor het stikstofprobleem. Al deze groene aanplant vormt bovendien een bijdrage aan de doelstelling om 100.000 hectare bomen aan te planten.

Napoleon heeft in onze geschiedenis een ronduit slechte naam met vele miljoenen doden op zijn conto. Hoe mooi zou het zijn als we 200 jaar na dato zijn wegen het vetrekpunt vormen om te werken aan een aantal belangrijke maatschappelijk items.

Vanwege corona kunnen we volgend jaar ons 100-jarig jubileum naar verwachting niet vieren met een groot feest. Daarom heeft Boomrooierij Weijtmans een Bomen Nederland Studenten Challenge uitgeroepen. Hiermee dagen we studenten uit om in het kader van ons 100-jarig jubileum een prijswinnend plan te ontwerpen voor de aanplant van nieuwe bomen, bijvoorbeeld langs provinciale wegen. Honderd duizend hectare is wat veel, maar ons streven is wel om daar substantieel aan bij te dragen. Lang leve de keizer!

(publicatie: 30-12-2020 Boomzorg.nl)